صحرای بزرگ آفریقا چهارهزار سال پیش چهره‌ای بسیار متفاوت داشت

هنر سنگ‌نگاری پیشاتاریخی‌ای که روی دیوارهای صخره‌هایی در بیابان اتبای در شرق سودان به یادگار مانده است، با روایت داستانی از گذشته‌های بسیار دور، تاریخ شرایط اقلیمی منطقه را بازنویسی می‌کند. امروزه این منطقه بی‌نهایت خشک و بایر به نظر می‌رسد، اما آثار هنری بازمانده نشان می‌دهد که در زمانی دور، این سرزمین پر از آب، سرشار از مناظر سرسبز، مراتع و حیات حیوانات بوده است.

قدمت آثار هنری کشف‌شده به شکلی کاملاً محسوس، به حدود چهار هزار سال پیش بازمی‌گردد. بدین معنی که این بخش از صحرای بزرگ آفریقا تنها در چند هزاره‌ی گذشته، با سرعت بسیاری دستخوش تغییرات اساسی شده است.

گروهی از باستان‌شناسان دانشگاه مک‌کواری در استرالیا، در مطالعه‌ی جدید خود به توصیف و روایت داستان کشف ۱۶ سنگ‌نگاری در محوطه‌ای باستانی واقع در بیابان‌های اطراف وادی حلفا، شهری در شمال سودان، در همسایگی مرز مصر پرداخته‌اند.

گروه محققان در میان بسیاری از فرم‌ها و پیکرهای رسم‌شده در این آثار هنری، تصاویری را از انسان‌ها، شاخ‌درازان، فیل‌ها و زرافه‌ها شناسایی کردند. دام‌ها نیز به‌طور مکرر در تصاویر ظاهر شده‌اند که با توجه به اقلیم فوق خشک فعلی این بیابان، بسیار حیرت‌انگیز به نظر می‌رسد.

دکتر جولین کوپر، محققی که در سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ رهبری تیم باستان‌شناسان پروژه‌ی پیمایش اتبای را به عهده داشت، در بیانیه‌ای گفت: «کشف سنگ‌نگاری‌های احشامی که بر روی دیوارهای صخره‌ای بیابانی حک شده‌اند، پیچیده و حیرت‌انگیز بود، زیرا دام‌ها برای زندگی به آب فراوان و مراتع نیاز دارند و در محیط خشک و بایر صحرای امروزی، زنده نمی‌مانند.»