چین یک کاوشگر را برای نمونه‌برداری از نیمه دورتر ماه به فضا پرتاب کرد

چین ساعاتی قبل یک کاوشگر ماه را به فضا پرتاب کرد. قرار است این کاوشگر در نیمه دورتر ماه فرود بیاید و پس از نمونه‌برداری به زمین بازگردد. نیمه دیگر ماه کمتر از نیمه آشنای آن کاوش شده است و این نمونه‌ها، در صورت موفقیت مأموریت، می‌توانند بینش‌هایی کلی‌تر درباره ماه برای ما فراهم کنند.

این آخرین تلاش صنعت فضایی چین و برنامه اکتشافات فضایی آن است که در رقابت با آمریکا به کار خود ادامه می‌دهد. کاوشگر ماه چین چانگ‌او-۶ (Chang’e-6) نام دارد که برگرفته از الهه ماه در اساطیر این کشور است. این کاووشگر در روز جمعه ساعت ۱۷:۲۷ به وقت محلی (۱۲:۵۷ ظهر به وقت تهران) با راکت لانگ مارچ ۵ (Long March 5) از مرکز پرتاب وِنچانگ در استان هاینان به فضا پرتاب شد.

بسیاری از مردم چین در هاینان شاهد این پرتاب بودند، زیرا در حال حاضر چین در تعطیلات پنج‌روزه «روز می» به‌سر می‌برد.

نیمه دیگر ماه مکانی ایده‌آل برای اخترشناسی رادیویی و پروژه‌های علمی دیگر است. از آن‌جا که آن طرف ماه هیچ‌گاه رو به زمین نیست، برای حفظ برقراری ارتباط به ماهواره‌های رله نیاز است.

کاوشگر ماه چینی پس از رسیدن به مدار ماه از سرعت خود کم می‌کند. سپس فرودگر از فضاپیما جدا می‌شود و پس از فرود روی ماه بلافاصله شروع به نمونه‌برداری می‌کند. سپس دوباره به فضاپیما متصل می‌شود تا به زمین بازگردد. کل این مأموریت ۵۳ روز طول خواهد کشید.

بلندپروازی‌های چین برای فضا

چین در سال ۲۰۲۰ با مأموریت چانگ‌او-۵ تبدیل به سومین کشوری شد که نمونه‌های ماه را به زمین آورد. پیش‌تر روسیه (شوروی سابق) با مأموریت‌های لونا و آمریکا با مأموریت‌های آپولو موفق به انجام این کار شده بودند.

چین قصد دارد تا چهار سال دیگر سه مأموریت دیگر را نیز به مقصد ماه ارسال کند. اولین آن‌ها در سال ۲۰۲۷ خواهد بود.

بلندپروازی‌های چین به همین جا ختم نمی‌شود. این کشور پس از آن که به دلایل امنیتی از حضور در ایستگاه فضایی بین‌المللی محروم شد، به ساخت ایستگاه فضایی خود روی آورد. در حال حاضر، سه فضانورد چینی در ایستگاه سه‌ماژوله تیانگونگ حضور دارند.

این ایستگاه برای شش فضانورد ظرفیت دارد و چین می‌گوید از آن تنها برای مقاصد علمی و آموزشی استفاده خواهد کرد. این کشور قصد دارد که در آینده ایستگاه فضایی خود را در دسترس فضانوردان بین‌المللی قرار دهد.

نقطه اوج برنامه‌های فضایی بلندپروازانه چین این است که تا سال ۲۰۳۰ فضانوردان خود را به ماه بفرستد و نمونه‌های مریخ را به زمین بیاورد. این کشور قصد دارد همانند آمریکا به‌طور دائمی در ماه حضور داشته باشد، اما این ایده همچنان در حد طرح‌های اولیه باقی مانده است.

علی‌رغم این‌ها، متخصصان باور دارند که برنامه‌های فضایی آمریکا برتری چشمگیری نسبت به چین دارند. زیرا آمریکا هزینه‌های بیشتری در این حوزه دارد و زنجیره‌های تأمین و قابلیت‌های خود را به کمپانی‌های خصوصی و شرکای بین‌المللی گسترش داده است.