واکسن‌ها در طول 50 سال گذشته، جان 154 میلیون انسان را نجات داده‌اند

بر اساس تحقیقات جدید، از سال 1974 که سازمان بهداشت جهانی (WHO) برنامه گسترده ایمن سازی جهانی خود را راه اندازی کرد، جان 154 میلیون انسان واکسینه شده، از مرگ نجات یافت. بنابراین واکسیناسیون در ایمن‌سازی سیستم دفاعی بدن، تأثیر فوق‌العاده‌ای داشته است.

به گزارش ساینس آلرت، باوجود چالش‌هایی پایداری که برای واکسیناسیون وجود دارد، هدف این برنامه دردسترس قرار دادن واکسن‌ها برای همه کودکان بود. در دهه 60 میلادی و قبل از آن، بسیاری از کودکان زیر 5 سال به‌دلیل عدم واکسیناسیون، فوت کردند. حالا نزدیک به 50 سال است که به‌دلیل برنامه وسیع واکسیناسیون، جان بسیاری از کودکان از مرگ نجات پیدا کرده است.

«اندرو شاتوک»، پزشک بیماری‌های عفونی در موسسه تله‌تون کیدز استرالیا، دراین‌باره می‌گوید:

«ما کشف کردیم که واکسن سرخک، حدود 60 درصد از کل سود واکسیناسیون را در دوره 50 ساله به خود اختصاص داده است. بنابراین این نوع واکسن بزرگترین عامل نجات جان انسان‌ها بوده است.»

یافته‌های این‌چنینی نشان می‌دهد که واکسیناسیون برای نسل بشر چقدر مفید بوده است. واکسن‌ها نه تنها از کودکان، بلکه از افراد مسن و دچار نقص ایمنی نیز در برابر بیماری‌های عفونی محافظت می‌کند.

توقف سیر صعودی واکسیناسیون در جهان

با وجود افزایش جمعیت کره زمین، به‌نظر می‌رسد روند واکسیناسیون در سال‌های اخیر شیب صعودی ندارد. به‌عنوان مثال در ایالات‌متحده، نرخ این ایمن‌سازی به‌حدی پایین آمده است که افراد واکسینه نشده دیگر لزوماً توسط جامعه واکسینه‌شده محافظت نمی‌شوند. این موضوع می‌تواند منجر به مرگ‌های قابل پیشگیری در این کشور شود.

روندهای جهانی نیز به همین ترتیب نگران کننده است. در سال 2021، تعداد بی‌سابقه‌ای از کودکان در برابر سرخک واکسینه نشدند که منجر به شیوع‌های متعدد این بیماری عفونی در سراسر جهان، از جمله آمریکا شد.

به‌نظر می‌رسد واکسن‌ها به‌نوعی قربانی موفقیت‌های خود شده‌اند؛ به‌عبارت‌ دیگر، واکسینه شدن اکثر افراد یک جامعه، باعث کاهش ملموس یک بیماری خطرناک در آن جامعه می‌شود؛ بنابراین به‌دلیل کاهش ابتلای این بیماری خاص در جامعه، افرادی که واکسن نزده‌اند دیگر رغبتی برای واکسیناسیون ندارند چون خطری را احساس نمی‌کنند.

سازمان WHO در سال 2023 اعلام کرد که برنامه‌های واکسیناسیون در آستانه ریشه‌کن کردن ویروس فلج اطفال وحشی از افغانستان و پاکستان است؛ دو کشوری که فلج اطفال هنوز در آنها بومی است و چالش‌ها همچنان وجود دارد.