انجمن سینمایی آمریکا برنامه‌هایی برای سرکوب انتشار آنلاین غیرمجاز فیلم‌ها دارد

انجمن سینمایی آمریکا (MPA) دوباره به مقابله با سرقت آثار هنری می‌پردازد. در جریان رویداد CinemaCon لاس وگاس، «چارلز ریوکین»، مدیرعامل MPA اعلام کرد که این سازمان قصد دارد با کنگره همکاری کند تا برای مسدودسازی وب‌سایت‌های دارای محتوای سرقت‌شده مانند تورنت‌ها که فیلم ها را به‌طور غیرمجاز منتشر می‌کنند، قوانینی را تصویب کند.

MPA انجمن تجاری است که استودیوهای هالیوود از جمله پارامونت، سونی، یونیورسال و دیزنی را نمایندگی می کند (و همچنین رتبه‌بندی آثار سینمایی را انجام می‌دهد). این انجمن از مدت‌ها قبل در تلاش بوده تا برای مسدودکردن سایت‌هایی که فیلم‌ها را به‌طور غیرقانونی منتشر می‌کنند، قوانینی تنظیم کند و حالا به نظر می‌رسد که جنگ جدیدی را آغاز کرده است.

براساس گزارش ورج، مدیرعامل MPA در سخنرانی خود تاکید کرده که سرقت آثار سینمایی در ایالات متحده به مشکل بزرگی تبدیل شده است و به‌عنوان خسارات این دسته از وب‌سایت‌ها می‌گوید که «صدها هزار شغل» از بین رفته و باعث‌شده تا فروش بلیت‌ها «بیش از یک میلیارد» کاهش پیدا کند.

جلوگیری از دسترسی به سایت‌های غیرمجاز منتشرکننده فیلم

از نظر ریوکین، راه‌حل توقف سرقت آثار سینمایی، جلوگیری از دسترسی کاربران به این دسته از وب‌سایت‌ها است. او می‌گوید:

«مسدودکردن سایت یک تاکتیک هدفمند و قانونی برای برهم زدن ارتباط بین سارقان دیجیتال آثار هنری و مخاطبان مورد نظر آن‌ها است.»

او در ادامه می‌گوید که با وجود این قوانین، سازندگان صنعت‌های فیلم، تلویزیون، موسیقی و کتاب اجازه خواهند داشت به دادگاه مراجعه کنند و از ارائه‌دهندگان خدمات اینترنتی بخواهند که دسترسی کاربران به وب‌سایت‌های دارای محتوای سرقت‌شده را مسدود کنند.

MPA قبلاً نیز چنین طرحی را امتحان کرده است. در سال 2012 طرحی تحت عنوان قانون توقف سرقت آنلاین یا SOPA به مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا ارائه شد که دسترسی به وب‌سایت‌های حاوی محتوای سرقت‌شده را محدود می‌کرد. البته این لایحه با وجود انتقادات بسیار زیاد به‌دلیل نگرانی‌های مربوط به نقض آزادی بیان، کنار گذاشته شد. ریوکین با اشاره به SOPA می‌گوید:

«در آن زمان، نگرانی‌هایی در مورد استفاده احتمالی از امکان مسدودکردن سایت برای سرکوب آزادی بیان شنیدیم. اما یک بار دیگر، دینای واقعی ثابت کرد که پیش‌بینی‌های وحشتناک اشتباه هستند. هیچ نمونه‌ای از نقض آزادی بیان عملاً وجود ندارد.»