۳ چالش پیش روی کسبوکارها در متاورس!
پاسخ دادن به این سوال که «متاورس چیست؟» یک چالش است و تا حدی به آن بستگی دارد که از چه کسی میپرسید.
به گزارش سایت کوین تلگراف، همانطور که امروز متاورس را محیطی شامل واقعیت مجازی و فضای سایبری مینامیم، در پیشرو بودن برای تبدیل شدن به اولین کسانی که در فناوری متاورس نوآوری میکنند، شرکتها مدیریت ریسک را از اولویت خارج کردهاند. اما مدیریت ریسک در متاورس به اندازه دنیای واقعی حیاتی است و باید به روشی مرتبط با دیگر ابعاد ریسک مدیریت شود. اگر قرار است که تازهواردان متاورس در برابر مقیاس و هزینههای هنگفت خطرات سایبری از خود محافظت کنند، باید بیاموزند که این خطرات را شناسایی، به طور مداوم رصد و بر اساس اطلاعات به دست آمده از تهدیدات و حملات گذشته، تصمیمات آگاهانهای برای آیندهای قوی بگیرند.
اینجا سه نوع خطر وجود دارد.
خطر سخت افزارهای فیزیکی
از هدست گرفته تا تراشه با قدرت محاسباتی بسیار کارآمد، دنیای مجازی برای کار کردن به سخت افزار نیاز دارد. سخت افزار فیزیکی مورد استفاده برای اجرای متاورس میتواند خطر سایبری خود را نیز ایجاد کند.
با ایجاد، گسترش و پیوستن مردم به متاورس، پتانسیل عظیم و قدرتمند این فضای مجازی، سطوح حمله جدیدی را برای نفوذ هکرها و کلاهبرداران ایجاد میکند. برای اطمینان از ایمنی، شرکتهایی که وارد متاورس میشوند یا در حال آزمایش آن هستند، مکانهای بیشتری برای نظارت به عنوان بخشی از استراتژی مدیریت ریسک خود خواهند داشت. شرکتها باید کنترلهای امنیتی پیشرفتهتر و جامعتری را برای سخت افزارهای فیزیکی و همچنین دروازههای دیجیتال ایجاد کرده و به طور مداوم، هماهنگی خود را مدیریت کنند.
خطر داراییهای رمزارزی
در متاورس، معاملات ارزهای دیجیتال همیشه بسیار پرریسک بوده است. در حالی که رمزارزها به عنوان یک صنعت تحت کنترل که توسط کارشناسانی که به امنیت و حفظ حریم خصوصی اهمیت زیادی میدهند، شروع به کار کردند، رشد فضای کریپتو فرصتهای بیشتری را برای خطرات مرتبط ایجاد است.
تعداد فزاینده معاملهگران، شرکتهای جدید و هکرها، همگی عوامل خطر را در تراکنشهای ارزهای دیجیتال افزایش میدهند. در نتیجه، حملات سایبری علیه حسابهای رمزارزی در حال افزایش است.
خطر ریسک هویت
طراحی متاورس بر اساس ناشناسی و سیال بودن است. واقعیت دیجیتال، بر خلاف دنیای آفلاین، به کاربران اجازه میدهد تا هویت خود را پنهان کنند و شخصیتهای خود را دوباره اختراع کنند. آواتارهای دیجیتال مشخصههایی دارند که توسط مالک آنها انتخاب شده است و این هویتها به دقت تنظیم نمیشوند.
امر باعث میشود افراد و همچنین شرکتهایی که سرزمینهای متاورس را اداره میکنند، در معرض خطر بالقوهتری قرار گیرند. با توجه به اینکه نوآوری به سرعت در حال گسترش است و امنیت در اولویت پایینتری قرار دارد، تشخیص آدمهای خوب و بد برای کاربران و فنآوران دشوار است. افزایش درخواستها برای کنترل ریسک هویت در متاورس، ناشی از حوادثی است که میتوانند به دلیل به اشتراکگذاری غیرعمدی دادهها بین کاربران واقعی و آواتارها ایجاد شوند.