تعداد اسپرم مردان از چندین دهه پیش رو به کاهش بوده و علت این امر تا حد زیادی ناشناخته مانده است، گرچه بسیاری از مطالعات به آلودگی‌های شیمیایی به‌عنوان علت کاهش تعداد اسپرم در مردان اشاره می‌کنند.

اکنون به‌گزارش گاردین، پژوهشگران در مطالعه‌ای جدید، نمونه‌های منی را از ۴۰ مرد سالم که در شهر جینان چین تحت ارزیابی‌های سلامت قبل از ازدواج قرار گرفته بودند، جمع‌آوری کردند و آلودگی میکروپلاستیکی را در کل نمونه‌ها یافتند.

مطالعه اخیر دیگری میکروپلاستیک‌ها را در مایع منی شش مرد از ده مرد سالم جوان در ایتالیا نشان داد و مطالعه دیگری در چین این آلاینده‌ها را در نیمی از ۲۵ نمونه مورد بررسی شناسایی کرد. مطالعات اخیر روی موش‌ها نیز گزارش کرده‌اند که میکروپلاستیک‌ها تعداد اسپرم را کاهش داده و موجب ناهنجاری‌ها و اختلالات هورمونی می‌شوند.

پژوهش در زمینه‌ی میکروپلاستیک‌ها و سلامت انسان به سرعت درحال انجام است و دانشمندان این آلاینده‌ها را در قسمت‌های مختلف بدن انسان پیدا کرده‌اند. میکروپلاستیک‌ها در کل ۲۳ نمونه بافت بیضه انسان که در مطالعه منتشر شده در ماه می بررسی شده بود، یافت شدند. همچنین اخیراً میکروپلاستیک‌ها در خون انسان، جفت و شیر مادر یافت شده‌اند که نشانگر آلودگی گسترده بدن انسان‌ها به میکروپلاستیک‌ها است.

تأثیر میکروپلاستیک‌ها بر سلامت انسان هنوز مشخص نشده است اما در مطالعات آزمایشگاهی نشان داده شده است که میکروپلاستیک‌ها به سلول‌های انسان آسیب می‌رسانند.

میلیون‌ها تن زباله پلاستیکی در محیط ریخته می‌شود و مقدار زیادی از آن‌ها تجزیه شده و به میکروپلاستیک تبدیل می‌شوند. میکروپلاستیک‌ها کل سیاره زمین از قله اورست گرفته تا اعماق اقیانوس‌ها را آلوده کرده‌اند. این ذرات ریز ازطریق غذا و آب و همچنین تنفس به بدن انسان‌ها راه پیدا می‌کنند.

ازآنجا که پژوهش‌های جدید مواجهه انسان با میکروپلاستیک‌ها را به‌عنوان عامل تاثیرگذار بر سلامت معرفی می‌کنند، درک میزان آلودگی بدن انسان‌ها و ارتباط آن با تولیدمثل حیاتی است.

مطالعات انجام‌شده روی موش، کاهش تعداد اسپرم‌های فعال و افزایش بدشکلی‌های اسپرم را درنتیجه‌ی آلودگی میکروپلاستیک نشان می‌دهند. براین‌اساس، قرارگرفتن درمعرض میکروپلاستیک‌ها ممکن است خطری مزمن و تجمعی برای سلامت باروری مردان باشد.

در پژوهش جدید که در مجله‌ی Science of the Total Environment منتشر شد، دانشمندان هشت نوع پلاستیک را شناسایی کردند. رایج‌ترین نوع پلاستیک شناسایی‌شده در مطالعه پلی‌استایرن بود که در بسته‌بندی به کار می‌رود و پس از آن پلی‌اتیلن قرار داشت که در کیسه‌های پلاستیکی استفاده می‌شود. پلی‌وینیل کلراید یا پی‌وی‌سی در رتبه سوم قرار داشت.

ذرات ریز پلاستیک ممکن است همچون ذرات آلودگی هوا موجب التهاب بافت شوند یا مواد شیمیایی موجود در پلاستیک احتمال آسیب را در پی دارند. در ماه مارس نیز پزشکان پس از مشاهده افزایش خطر سکته، حمله قلبی و مرگ زودرس در افرادی که عروق خونی آن‌ها به پلاستیک‌های میکروسکوپی آلوده بود، نسبت به اثرات احتمالی این آلودگی‌ها هشدار دادند.

لوئیجی مونتانو از دانشگاه رم که سرپرستی مطالعه‌ی ایتالیایی را برعهده داشت، می‌گوید مداخله برای جلوگیری از افزایش تصاعدی زباله‌های پلاستیکی ضروری است. بیش از ۱۸۰ کشور درحال مذاکره برای یک امضای معاهده‌ی سازمان ملل به‌منظور تنظیم مصرف پلاستیک و کاهش آلودگی آن هستند.