علاوه‌بر نمایش تصاویر درخشان‌تر و چشمگیرتر، ۹۰ درصد از نمای روبه‌روی گوشی پوکو X6 پرو با نمایشگر پوشانده شده که نشان می‌دهد حاشیه‌های پوکو به‌مراتب باریک‌تر و در نتیجه، نمای جلویی آن مدرن‌تر از A55 است. متاسفانه بدون درنظر گرفتن اعداد و ارقام و حتی اگر هیچ‌چیز در مورد «نسبت نمایشگر به بدنه» ندانیم، باز هم حاشیه‌های بسیار عریض نمایشگر A55 از همان نگاه نخست، ناامیدکننده به‌نظر می‌رسد و به‌اصطلاح، «توی ذوق می‌زند.»

تمام برتری‌هایی گه برای گوشی پوکو در بخش نمایشگر برشمردیم، دقیقا مواردی هستند که انتظار داشتیم برای گلکسی A55 فهرست شوند؛ اما در کمال ناباوری، سامسونگ، تولیدکننده‌ی شناخته‌شده‌ی پنل‌های نمایشگر، در زمین خودی، رقابت را به رقیبش واگذار می‌کند.

نمایشگر هر دو گوشی را اسپیکرهای استریو با عملکرد تقریبا یکسان همراهی می‌کنند؛ اما چنانچه کمی سخت‌گیرتر باشیم، می‌توانیم بگوییم که پوکو ایکس ۶ پرو، حجم صدای بیشتری دارد و بیس‌ها را اندکی کوبنده‌تر پخش می‌کند. پوکو از پسِ تولید صدای Hi-Res با نرخ نمونه‌برداری ۱۹۲ کیلوهرتز و عمق ۲۴بیت نیز برمی‌آید؛ این گوشی برخلاف A55، از کُدِک صوتی پیشرفته‌‌ی AptX HD نیز پشتیبانی می‌کند.

سامسونگ از سال‌ها پیش روی رابط کاربری اختصاصی خود برای گوشی‌های اندرویدی کار می‌کند. این رابط کاربری زمانی TouchWiz نام داشت و انبوه امکاناتی که در آن قرار داده‌شده بود در کنار دسترسی پیچیده و بعضا غیرممکن به این امکانات، یکی از متناقض‌ترین تجربه‌های کاربری را ارائه می‌داد. One UI چند سالی است که جایگزین TouchWiz شده و خوشبختانه یکی از استانداردترین پوسته‌های مبتنی بر اندروید به‌حساب می‌آید.

One UI 6.1 جدیدترین نسخه از رابط کاربری سامسونگ برپایه‌ی اندروید ۱۴ به‌شمار می‌رود که به دلیل سفارشی‌سازی سنگین پوسته و منوها، به‌سختی می‌توان متوجه تغییرات اعمال‌شده روی هسته‌ی اندروید شد؛ شاید این موضوع در نگاه برخی کاربران یک نقطه‌قوت به‌شمار برود؛ اما به‌عقیده‌ی بسیاری دیگر، یکی از نقاط ضعف اصلی رابط کاربری سامسونگ است. تضمین چهار سال به‌روزرسانی سیستم‌عامل و پنج‌سال به‌روزرسانی امنیتی، گلکسی A55 را از این نظر پس از پیکسل‌‌های میان‌‌رده، در بالاترین جایگاه پشتیبانی نرم‌افزاری بین اندرویدی‌ها قرار می‌دهد.