کارکنان نیز در متنی که در لینکدین منتشر کرده‌اند اعتقاد داشته‌اند که یکی از «بهترین فصل‌های فعالیت فلایتیو» را رقم زده و باور داشته‌اند که اگر در یک فضای سالم قرار داشتند با فعالیت‌هایشان می‌توانستند شروع یک فصل جدید از رقابت در صنعت گردشگری را رقم بزنند.

اعضای هیئت مدیره و سهام‌داران فلایتیو اما عقیده‌ای کاملاً مخالف دارند و ادعای رشد ۱۰۰ درصدی پس از اتفاقات اخیر گواهی است بر اختلاف نظر شدیدی که بین سهام‌داران و هیئت مدیره و مدیران و کارکنان سابق این مجموعه وجود دارد.

در رأس سهام‌داران مجموعه فلایتیو هلدینگ ارنیکا قرار دارد که در سال ۱۴۰۰، با سرمایه‌گذاری ۲۰۰ میلیارد تومانی روی فلایتیو ۷۰ درصد سهام این شرکت را خرید تا سهام‌دار عمده این مجموعه شود. هلدینگ ارنیکا خود را یک شرکت سرمایه‌گذاری هوشمند معرفی می‌کند که فعالیتش را از سال ۱۳۸۸ آغاز کرده و تا امروز روی بیشتر از ۱۵ شرکت سرمایه‌گذاری کرده و به دنبال آن است که به کسب‌وکارها برای فعالیت در سطح بین‌المللی کمک کند.

این هلدینگ کارش را با فعالیت در حوزه انرژی و نیروگاه آغاز کرده بود اما چند سال پس از تأسیس تصمیم گرفت به حوزه تجارت الکترونیک وارد شود. سرمایه‌گذاری روی استارتاپ‌ها برای توسعه حوزه استارتاپی و فناوری را از سال ۱۳۹۴ شروع کرد و از سال ۱۳۹۶ از طریق راه‌اندازی برند «اکسکوینو» (در زمینه بلاکچین) و «هومسا» (در زمینه گردشگری) رسماً به حوزه بلاکچین و گردشگری وارد شد. سال ۱۳۹۷ هلدینگ ارنیکا درگاه پرداخت امن در حوزه بلاکچین را با «بیت‌راه» راه‌اندازی کرد تا فعالیت‌هایش در حوزه رمزارز را توسعه دهد.

گسترش فعالیت در حوزه گردشگری هدف بعدی این هلدینگ بود که با سرمایه‌گذاری ۲۰۰ میلیارد تومانی روی شرکت فلایتیو محقق شد. سرمایه‌ای که گفته می‌شد می‌تواند تا ۳۰۰ میلیارد تومان هم افزایش پیدا کند. با سرمایه‌گذاری ارنیکا در فلایتیو میزان سهامی که شرکت صباایده در فلایتیو داشت کاهش پیدا کرد و از ۲۰ درصد به ۶ درصد رسید و ارنیکا هم بزرگ‌ترین سهام‌دار این مجموعه شد.

هدف‌گذاری هلدینگ ارنیکا از سال ۱۴۰۲ روی حوزه هوش مصنوعی بوده و در این راستا، ارنیکا «هوش سامان» را راه‌اندازی کرده که متمرکز بر حوزه امنیت اطلاعات و هویت در فضای دیجیتال است.

حالا عامل اصلی طوفان در فلایتیو همین هلدینگ ارنیکا معرفی شده است. هلدینگی که مشخص نیست با تکیه بر سهام عمده و اصلی‌ای که دارد، چه نوع دخالت‌هایی انجام داده و چه تصمیماتی گرفته که در مدت یک هفته مجموعه بزرگی را از کارکنانش خالی کرده است.

البته مسئله دخالت‌های غیرمنطقی ظاهراً اولین اقدامی بوده که به زعم مدیرعامل و مدیران ارشد نامطلوب بوده و به استعفای آن‌ها منجر شده است. گام‌های بعدی هیئت مدیره نیز حرفه‌ای و منطقی نیست.

هرچند ماجرای اخراج یا تعدیل کارکنان تلخ است؛ اما در سراسر دنیا و حتی در کمپانی‌های بزرگی مانند اپل و گوگل هم رخ می‌دهد ولی شیوه بیان این موضوع از سوی هیئت مدیره به کارکنان مطلوب نبوده است و بیشتر از یک تصمیم حرفه‌ای مبتنی بر سیاست‌های اجرایی به لج‌بازی یا تسویه حساب شخصی شباهت دارد.

نکته دوم بیانیه‌ای بود که پس از این اتفاق‌ها توسط هیئت مدیره و سهام‌داران نوشته و منتشر شد. بیانیه‌ای که لحن، متن و ادعاهای آن بحث‌برانگیز بود و مخاطب را چندان مجاب به پذیرش صحت آن نمی‌کرد.

اختلاف میان سهام‌دار یک مجموعه با مدیران و کارکنان آن در روزهایی که بحث فروش و واگذاری سهام استارتاپ‌ها به هلدینگ‌ها یا شرکت‌هایی که یا دولتی هستند یا پیش از این بازیگران عرصه اقتصاد سنتی یا اقتصاد متداوم (Legacy industries) بوده‌اند مطرح شده، این تغییر و تحولات در اکوسیستم استارتاپی کشور را نگران‌کننده کرده است.