کراتین فقط برای عضله‌سازی نیست؛ مکمل ورزشی محبوب می‌تواند سلامت روان را بهبود دهد
کراتین فقط برای عضله‌سازی نیست؛ مکمل ورزشی محبوب می‌تواند سلامت روان را بهبود دهد
بر اساس گزارش مطالعه‌ای جدید، مکمل ورزشی رایجی که معمولا برای افزایش توده‌ی عضلانی مصرف می‌شود، می‌تواند تأثیر مثبتی بر سلامت روان نیز داشته باشد. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که ترکیب کراتین با جلسه‌های رفتاردرمانی شناختی، می‌تواند در کاهش علائم افسردگی مؤثرتر از روان‌درمانی به‌تنهایی عمل کند.
در دنیای مکمل‌های ورزشی، اطلاعات نادرست و ادعاهای غیرعلمی فراوانی وجود دارد که احتمالا بارها به گوش شما خورده‌اند. برخی اصطلاحات مانند «نوتراسیوتیکال» یا خوراک‌دارو، بیش از آنکه بار علمی داشته باشند، جنبه‌ی تبلیغاتی دارند و برای جلب توجه مصرف‌کنندگان به‌کار می‌روند. بااین وجود، کراتین یکی از معدود مکمل‌هایی است که از پشتوانه‌ی علمی چشمگیری برخوردار است.
جست‌وجوی ساده‌ای در مقالات علمی، صدها مطالعه را درباره‌ی آثار کراتین در اختیار ما قرار می‌دهد. اگرچه پژوهش‌ها در این زمینه همچنان ادامه دارد، در حال حاضر می‌توان گفت که کراتین در افزایش حجم عضلانی و بهبود پس از تمرینات شدید مؤثر است و در صورت مصرف در دوزهای توصیه‌شده، ایمنی نسبتا خوبی دارد.
در سال‌های اخیر، توجه پژوهشگران به بررسی اثرات گسترده‌تر کراتین، به‌ویژه در زمینه‌ی سلامت مغز، معطوف شده است. پس از کشف تولید طبیعی کراتین در مغز انسان، مطالعات بسیاری برای درک نقش این ترکیب در عملکرد شناختی و تنظیم خلق‌وخو آغاز شد.
گرچه بسیاری از پژوهش‌ها هنوز در مراحل اولیه قرار دارند، یافته‌های موجود نشان می‌دهند که کراتین می‌تواند تأثیرات مثبتی بر عملکرد مغز داشته باشد. به‌عنوان مثال، مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۲ نشان داد که مصرف مکمل کراتین همراه با داروهای ضدافسردگی، می‌تواند تأثیر این داروها را تقویت کند.
آزمایش سال ۲۰۱۲ که روی ۵۲ زن مبتلا به افسردگی انجام شد، نشان داد افرادی که علاوه‌بر داروهای مهارکننده بازجذب سروتونین (SSRI) کراتین نیز مصرف کرده بودند، دو برابر بیشتر از گروهی بهبود یافتند که فقط دارو دریافت کرده بودند.
به‌گزارش نیواطلس، به‌تازگی مطالعه‌ای جدید که به مرور و تحلیل پژوهش‌های مربوط به ارتباط کراتین و افسردگی پرداخته، چندین سازوکار بالقوه را برای این تأثیر معرفی کرده است. در این مقاله آمده است:
کراتین یک اسید آلی طبیعی است که به‌عنوان ذخیره‌کننده و انتقال‌دهنده انرژی در بافت‌هایی مانند مغز و عضلات اسکلتی عمل می‌کند. شواهد علمی نشان می‌دهد که عملکرد انرژی در مغز افراد مبتلا به افسردگی و برخی اختلالات مرتبط، دستخوش تغییر می‌شود. مطالعات بالینی روی بیماری‌هایی مانند پارکینسون (PD) نشان داده‌اند که کراتین ممکن است تأثیر ضدافسردگی داشته باشد. همچنین، پژوهش‌های اولیه روی اختلال افسردگی عمده (MDD) نشان داده‌اند که این ترکیب می‌تواند نقش مهمی در کاهش علائم این بیماری ایفا کند.
پژوهشگران در مطالعه‌ی جدید، از رویکردی متفاوت استفاده کرده‌اند. این پژوهش که با همکاری دانشمندان بریتانیا و هند انجام شده است، بررسی کرده که آیا مصرف کراتین می‌تواند بدون نیاز به استفاده از داروهای دیگر اثربخشی روان‌درمانی را افزایش دهد یا خیر.
در پژوهش، حدود ۱۰۰ فرد مبتلا به اختلال حاد افسردگی عمده شرکت داشتند. همه‌ی این افراد به‌مدت هشت هفته، هفته‌ای دو بار در جلسه‌های رفتاردرمانی شناختی شرکت کردند که در مجموع، پنج جلسه‌ی ۴۵ دقیقه‌ای را شامل می‌شد. نیمی از این افراد روزانه پنج گرم کراتین مونوهیدرات و نیمی دیگر نیز دارونمایی از جنس نشاسته مصرف کردند.
نتایج مطالعه نشان داد که شدت افسردگی در گروهی که کراتین مصرف کرده بودند، به‌شکل معناداری کاهش یافته است. همچنین، با استفاده از پرسشنامه‌ی سلامت بیمار (PHQ-9) مشخص شد که افراد در این گروه به‌طور متوسط پنج امتیاز بیشتر از افراد در گروه دارونما بهبود یافته‌اند. به‌عبارت‌دیگر، مصرف کراتین توانست اثر روان‌درمانی را تقریباً دو برابر کند. در پایان پژوهش، ۱۲ نفر از افرادی که کراتین مصرف کرده بودند به بهبودی کامل دست یافتند، درحالی‌که این عدد در گروه دارونما فقط ۵ نفر بود.
بااین وجود، باید توجه داشت که پژوهشگران مطالعه بر ماهیت اولیه‌ی یافته‌های خود تأکید کرده‌اند. اگرچه نتایج امیدوارکننده به نظر می‌رسند، هنوز نمی‌توان آن‌ها را مبنای توصیه‌های پزشکی قرار داد. از آنجایی که کراتین ارزان و نسبتا ایمن است، مطالعه آن را به‌عنوان گزینه‌ای بالقوه برای بهبود دسترسی به درمان در محیط‌هایی با محدودیت دسترسی به منابع روان‌درمانی معرفی کرده است.
یافته‌های مطالعه در نشریه‌ی نوروسایکوفارماکولوژی اروپایی منتشر شده است.
