کدام توزیع‌ لینوکسی به macOS شباهت بیشتری دارد؟

زیبایی لینوکس در انعطاف‌پذیری آن نهفته است؛ به‌طوری که حداقل یک توزیع لینوکس برای هر کاربری خاص پیدا می‌شود؛ مثلاً کالی لینوکس برای علاقه‌مندان به هک و امنیت است. این سیستم‌عامل با ابزارهای مناسب می‌تواند تقریباً هر تجربه‌ی کاربری را بازآفرینی کند.

پیش‌تر به شبیه‌ترین توزیع لینوکس به ویندوز پرداخته‌ایم؛ اما اگر طرفدار macOS هستید و ظاهر شیک و رابط کاربری هوشمندانه‌ی آن را می‌پسندید، ولی نمی‌خواهید هزینه‌ی خرید سخت‌افزارهای اپل را بپردازید، لینوکس راه حلی دارد. خوشبختانه بین طیف گسترده‌ی توزیع‌های لینوکسی، برخی با الهام‌گیری یا گاهی کپی کامل یا تعدادی از ویژگی‌ها، سعی می‌کنند تا تجربه‌ای هرچه شبیه‌تر به سیستم‌عامل اپل به کاربران خود هدیه دهند.

در این مقاله، به معرفی ۵ مورد از توزیع‌های لینوکسی شبیه‌ به مک او اس و ویژگی‌هایشان می‌پردازیم. چه کاربر مک او اس و به دنبال تجربه‌ی لینوکس با ظاهری آشنا باشید و چه کاربر ویندوز که به رابط کاربری الهام‌گرفته از macOS علاقه دارد یا کاربر لینوکسی که به دنبال ظاهری تازه می‌گردد، در توزیع‌های معرفی شده گزینه‌ای برای همه پیدا می‌شود.

اگر به دنبال تجربه‌ای حتی‌الامکان مشابه با macOS در لینوکس هستید، انتخابی جز PearOS ندارید. این توزیع که بر پایه‌ی آرچ لینوکس ساخته شده، برای بازآفرینی کامل رابط کاربری سیستم‌عامل اپل از KDE Plasma استفاده می‌کند. پنجره‌های شیشه‌ای مات با سه‌دکمه‌ی کنترلی و انیمیشن‌های چشم‌نواز، در نگاه اول تشخیص PearOS از macOS را غیرممکن می‌سازند.

طراحی آیکون‌ها، چیدمان‌ها و حتی رفتارهای داک و منوی PearOS کپی دقیقی از مک او اس هستند. حتی برنامه‌ی فایل‌منیجر این توزیع Finder نام دارد. پیر او اس برخلاف مک او اس، ابزاری مشابه Spotlight برای جست‌وجوی داخلی ندارد؛ اما می‌توان از اپلیکیشن‌های شخص ثالث برای پر کردن این خلأ استفاده کرد.

توسعه‌ی PearOS از مسیر تکاملی macOS پیروی می‌کند. نسخه‌های پیشین، بازتاب‌دهنده‌ی انتشارهای معروف macOS مانند Catalina و Mojave بودند. با‌این‌حال در نسخه‌ی جدید PearOS (با نام Nicec0re)، توسعه‌دهنده، روند کپی کردن پیکسل‌به‌پیکسل مک او اس را شکست و تغییراتی در آیکون‌ها و اپلیکیشن‌های اختصاصی ارائه کرد.

با وجود طراحی بصری بی‌نظیر، PearOS یک نکته‌ی منفی دارد: تنها یک نفر روی توسعه‌‌ی این توزیع کار می‌کند؛ به‌همین‌خاطر، مواجه شدن با باگ‌هایی حین فرآیند نصب و استفاده از PearOS بعید نیست. بد نیست پیش از نصب کامل، آن را با دنبال کردن راهنمای نصب لینوکس روی فلش، آزمایش کنید.

با‌این‌همه، برای کسانی که می‌خواهند بدون انجام شخصی‌سازی‌ خاصی نزدیک‌ترین تجربه به macOS را داشته باشند، PearOS بهترین نسخه لینوکس است.

Elementary OS توزیعی شسته‌رفته با رابط کاربری مینیمال است که از تقلید چشم‌بسته از macOS فراتر می‌رود. طراحی محیط دسکتاپ اختصاصی این توزیع که Pantheon نام دارد، از المان‌های مک او اس و دیگر المان‌های جدید الهام می‌گیرد.

داک در Elementary OS هم به‌عنوان تسک‌بار و هم لانچر عمل می‌کند و منوی استارت و اکشن‌سنتر در بالای صفحه قرار دارند. اپلیکیشن‌های پیش‌فرض با طراحی زیبا و یک بخش تنظیمات متمرکز، تجربه‌ی کاربری را ساده و روان می‌کنند. حتی مرورگر پیش‌فرض با نام Epiphany، یادآور سافاری اپل است.

یکی از نقاط قوت Elementary OS، پشتیبانی از ژست‌های لمسی روی ترک‌پد است که برای کاربرانی که از مک بوک به لینوکس مهاجرت می‌کنند، یک مزیت بزرگ محسوب می‌شود. این توزیع همچنین بسیار بهینه است و در حالت آماده‌به‌کار تنها به ۱ گیگابایت رم نیاز دارد و می‌توان آن را روی سیستم‌های قدیمی‌ و ضعیف نصب کرد.

قابلیت‌های شخصی‌سازی Elementary OS محدود است و باوجود بازسازی رابط کاربری مک او اس، ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند Spotlight یا عملکرد کامل Finder را ندارد.

المنتری او‌اس از جمله بهترین توزیع های لینوکس برای تازه‌کار‌ها است و جدا از ظاهر زیبای الهام گرفته از macOS، پایداری مناسبی برای استفاده‌ی روزمره دارد.

دیپین شاید زیباترین توزیع لینوکس از نظر بصری باشد که تأثیر مک او اس در طراحی آن کاملاً مشهود است. این توزیع که بر پایه‌ی دبیان ساخته شده، با طراحی مدرن خود، شامل افکت‌های شیشه‌ای مات، انیمیشن‌های جذاب و آیکون‌های زیبا، نگاه کاربران زیباپسند را جلب می‌کند.

دیپین حالت‌های روشن و تاریک را به بهترین شکل پیاده‌سازی کرده و تجربه‌ی بصری بی‌نقصی ارائه می‌دهد. قابلیت‌هایی نظیر لانچ‌پد، مرکز اعلان‌ها و کنترل‌سنتر مشابه macOS نیز حال‌و‌هوای اپل را در این توزیع تقویت می‌کنند.

در دیپین، جست‌وجوی فایل‌ها با گرند سرچ (Grand Search)، همزاد Spotlight در macOS، به‌راحتی انجام می‌شود. فایل‌منیجر پیش‌فرض این توزیع شباهت تقریباً ۱۰۰ درصدی به اپ Finder دارد. مجموعه‌ای از اپلیکیشن‌های اختصاصی، از جمله مرورگر، ویرایشگر متن، اپ سنتر و بسیاری موارد دیگر، به جذابیت‌های دیپین می‌افزایند.

اگر قصد تغییر کامل توزیع لینوکس خود را ندارید، می‌توانید محیط دسکتاپ دیپین (DDE) را روی توزیع‌های دیگر مانند دبیان یا اوبونتو نصب کنید.

با وجود جذابیت بصری، دیپین گزینه‌های کمی برای سفارشی‌سازی ارائه می‌دهد و به دلیل نیاز به منابع سخت‌افزاری بیشتر، برای سیستم‌های قدیمی مناسب نیست؛ با‌این‌حال، اگر به رابط‌های کاربری چشم‌نواز علاقه دارید، دیپین گزینه‌ای غیرقابل چشم‌پوشی است.

کیوت‌فیش او‌اس یکی دیگر از گزینه‌های جذاب برای علاقه‌مندان به تجربه‌ای شبیه macOS در لینوکس است؛ اما برخلاف برخی توزیع‌ها که هدفشان را بازسازی کامل سیستم‌عامل اپل گذاشته‌اند، کیوت‌ فیش تنها از زبان طراحی اپل الهام گرفته و هویت متمایز خود را حفظ می‌کند.

در هسته‌ی طراحی کیوت‌فیش، Global Menu در بالای صفحه است که عملکردی شبیه منوبار مک او اس دارد. آپشن‌های منو و هر برنامه‌ای که بالاتر از بقیه است، در این‌جا قرار می‌گیرند.

داک زیبا و به سبک اپل کیوت‌فیش، تجربه‌ی کاربری جذابی ایجاد می‌کند. منوی اپلیکیشن‌ها به سبک لانچ‌پد و اکشن‌سنتر و نوتیفیکیشن‌سنتر در گوشه‌ی بالا سمت راست، حس‌و‌حال macOS را تقویت می‌کنند.

کیوت‌فیش بر پایه‌ی دبیان ساخته شده، اما نسخه‌هایی بر اساس اوبونتو و مانجارو نیز ارائه می‌دهد. همچنین، می‌توانید محیط دسکتاپ کیوت‌فیش (Cutefish DE) را روی توزیع دلخواه خود نصب کنید.

کیوت‌فیش هرچند از نظر بصری جذاب، اما هنوز در مرحله‌ی بتا است و محدودیت‌هایی دارد. به‌دلیل ادامه‌داشتن فرآیند توسعه، مواجه شدن با باگ‌ها و دیگر ایراد‌ها بعید نیست.

شاید کیوت‌فیش او‌اس به‌عنوان گزینه‌ای پایدار برای استفاده‌ی روزمره انتخاب مناسبی نباشد؛ اما پتانسیل آن به‌عنوان جایگزینی سبک و زیبا برای macOS ارزش توجه دارد.

برای کاربرانی که پایداری و انعطاف‌پذیری را ارزشمند می‌دانند، Ubuntu Budgie تجربه‌ای قابل‌اعتماد با ظاهری شبیه به مک او اس ارائه می‌کند. این توزیع با جایگزین کردن محیط دسکتاپ پیش‌فرض گنوم اوبونتو با محیط باجی، یک رابط کاربری زیبا و کاربرپسند را فراهم می‌کند که حتی می‌تواند برای آموزش لینوکس استفاده شود.

تم Cupertino در اوبونتو باجی با امکاناتی مانند یک داک، Global Menu و دکمه‌های پنجره‌ای با طراحی مشابه سیستم‌عامل اپل، ظاهر دسکتاپ را به محیطی شبیه به macOS تبدیل می‌کند. قابلیت Hot Corners، که برای انجام سریع عملیات طراحی شده، بر این شباهت می‌افزاید.

اوبونتو بادجی پایداری و پشتیبانی بالایی دارد زیرا برپایه‌ی لینوکس ubuntu است. این توزیع سبک و انتخابی مناسب برای سیستم‌های مدرن و حتی قدیمی است. هرچند هدف باجی بازسازی کامل macOS نیست؛ اما تم Cupertino به‌اندازه‌‌ی کافی حس آشنایی ایجاد می‌کند که کاربران مک او اس راحت‌تر به دنیای لینوکس وارد شوند.

PearOS و المنتری او‌اس طراحی بسیار نزدیکی به مک‌ او‌اس دارند. دیپین و کیوت‌فیش از نظر بصری از جمله‌ جذاب‌ترین‌ها هستند و اوبونتو باجی نیز با پایداری و انعطاف‌پذیری خود، انتخابی مطمئن برای کسانی است که به دنیای لینوکس وارد می‌شوند. بااین‌حال اگر همچنان مطمئن نیستید کدام توزیع لینوکس برای شما بهتر است، شاید بهتر باشد با شناخت دقیق‌تر نیازهایتان، کمی بیشتر تحقیق کنید.

فارغ از اینکه از کجا شروع می‌کنید، این توزیع‌ها نشان می‌دهند که انعطاف لینوکس می‌تواند طیف گسترده‌ای از سلیقه‌ها و نیازها را پاسخ دهد. آیا تا‌به‌حال هیچ‌یک از توزیع‌های معرفی‌شده را امتحان کرده‌اید یا قصد دارید این کار را انجام دهید؟ نظرات و تجربیات خود را در بخش دیدگاه‌ها با ما در میان بگذارید.