کابل‌های اینترنت زیر دریا و اقیانوس‌ها، تشخیص زلزله را امکان‌پذیر می‌کنند
پژوهش‌هایی می‌گویند می‌توان از شبکه‌ی گسترده و متراکم کابل‌های زیردریایی که اینترنت را دراختیار جهان قرار می‌دهند برای نظارت بر فعالیت‌های لرزه‌ای استفاده کرد. درواقع یکی از این کابل‌ها قبلاً زلزله‌ای را شناسایی کرده و این موضوع ثابت می‌کند که فناوری تشخیص زمین‌لرزه با کابل‌های زیر دریا، ایده‌ای کاربردی است.
همان‌طور که Neowin اشاره می‌کند، دریاها و اقیانوس‌های جهان، بسیار بزرگ و وسیع هستند و اینکه بیشتر مناطق زیر آب هنوز به‌طور فعال تحت نظر قرار ندارد، نگران‌کننده است. با وجود چند حسگر اختصاصی، همچنان کمبود زیادی از داده‌های ژئوفیزیک به‌روزشده در زیر دریاها وجود دارد. به‌هرحال این شرایط احتمالاً با یک پیشرفت جدید، تغییر خواهد کرد.
نتایج یک مقاله که به‌تازگی منتشر شده روشی را نشان می‌دهد که می‌تواند کابل‌های زیر دریا را به مجموعه‌ای از حسگرها تبدیل کند. تیم پشتیبان این نوآوری حتی ثابت کرد که فناوری آن‌ها می‌تواند برای تشخیص زلزله‌ها و سایر فعالیت‌های معمولی اقیانوسی مثل امواج و جریان‌ها مورد استفاده قرار گیرد. این تیم در بخشی از توضیحات خود می‌گوید:
تکنیکی که ما ارائه می‌کنیم پتانسیل تغییر قابلیت‌های نظارت بر زمین را دارد. می‌توان کف دریا را بدون تغییر زیرساخت‌های مخابراتی زیردریایی موجود، به هزاران حسگر مجهز کرد.
اشاره‌ی این تیم تحقیقاتی به بخش‌هایی از کابل‌های زیردریایی بود که به‌دلیل تقویت‌کننده‌ها و تکرارکننده‌ها ایجاد شده‌اند. تقریباً همه‌ی کابل‌هایی که درحال‌حاضر در کف اقیانوس‌ها نصب می‌شوند، به ابزاری مجهز شده‌اند تا اطمینان حاصل شود که جریان‌های داده، انرژی کافی برای عبور ایمن و قابل‌اطمینان را دراختیار دارند. این تکرارکننده‌ها در هر ۲۸ تا ۵۶ مایل (۴۵ تا ۹۰ کیلومتر) طول یک کابل تعبیه شده‌اند. این تقویت‌کننده‌ها کابل‌ها را به دهانه‌های کوتاه‌تر تقسیم می‌کنند.
- آینده کابل‌های اینترنت زیر دریا به کدام سو می‌رود؟
- اینترنت چگونه از میان اقیانوس‌ها سفر می‌کند؟
درصورتی‌که این روش درسطح جهان مورد استفاده قرار گیرد، می‌تواند هزاران حسگر محیطی دائمی را با استفاده از سخت‌افزار از پیش نصب‌شده در کیف اقیانوس به‌طور لحّظه‌ای ارائه دهد. تلفیق روش جدید با شبکه‌های مبتنی‌بر لرزه‌سنج، زیرساخت جهانی نظارت بر زلزله را تا حد زیادی گسترش می‌دهد.
نکته‌ی جالب این است که این نوآوری نیازی به تغییر یا افزودن زیرساخت جدید در زیر آب ندارد که آن را به راهکاری بسیار مقرون‌به‌صرفه، مقیاس‌پذیر و با قابلیت اجرای بسیار سریع تبدیل می‌کند.
تیم تحقیقاتی اطمینان دارد که می‌تواند فناوری خود را برای نظارت و درک سایر پدیده‌های طبیعی ازجمله جریان‌های عمیق آب، تغییرات طولانی‌مدت دمای کف دریا و موارد دیگر گسترش دهد. چنین استفاده‌هایی به‌دلیل حساسیت بالای کابل فیبرنوری امکان‌پذیر است.
دانشمندان همیشه درمقابل سرمایه‌گذاری عظیم اولیه‌‌ی موردنیاز برای استقرار حسگرهایی که روی آب‌وهوا نظارت دارند، نبردی شکست‌خورده داشته‌اند. بااین‌حال، نوآوری جدید به‌راحتی می‌تواند به‌ساخت مدل‌های آب‌وهوایی بلندمدت و دقیق با کسری از هزینه‌های معمولی کمک کند.
