نابسامانی‌های فضای مجازی در ایران؛ مشکلات استفاده از اینترنت با کیفیت و سرعت پایین و ضعف امنیتی

مرکز پژوهش‌های مجلس در گزارش تازه‌ای می‌گوید نابه‌سامانی فضای مجازی در سطوح مختلف حضور کاربران را پرچالش کرده است. این گزارش اگرچه بخشی از این بی‌سامانی را اقتضای فضای مجازی می‌داند، از عواملی مثل تداخل وظایف دستگاه‌های دولتی و حاکمیتی، موانع و خلأ‌های قانونی و ضعف در اجرای احکام یاد می‌کند که به این وضعیت نابسامان دامن می‌زند.

آخرین گزارش بازوی پژوهشی مجلس در وصف فضای مجازی ایران می‌‌نویسد: «با اینکه بالا بودن ضریب نفوذ اینترنت در کشور، امکان حضور در این فضا را برای درصد بالایی از مردم فراهم کرده است، کیفیت پایین اینترنت، وجود اختلال، محدودیت در اینترنت و سرعت پایین آن و همچنین ضعف در امنیت الکترونیکی، حضور در اینترنت را با چالش مواجه می‌‌کند.»

دفتر مطالعات آموزش و فرهنگ مرکز پژوهش‌ها در تشریح این نابسامانی وضعیت فضای مجازی را مرور کرده و در گزارش «پویایی‌شناسی مسائل و نابسامانی‌های فضای مجازی در ایران» از شکاف عمیق در ضریب نفوذ اینترنت پهن‌باند ثابت و سیار در کشور، فاصله زیاد سرعت اینترنت ما با جهان، جایگاه ضعیف ایران در خدمات دولت الکترونیک و همه‌ی چالش‌های پیش روی کاربران ایرانی می‌گوید.

برپایه این گزارش یکی از سطوح نابسامانی، مربوط به تفاوت ذاتی فضای مجازی و واقعی است و همه‌ی جوامع درگیر آن هستند. درادامه، نابسامانی در سطح نهادی یعنی در ارتباط با نظام حکمرانی و قانون‌گذاری و اجرای قوانین مربوط به فضای مجازی در زمینه بومی آن بررسی شده است.

فضای مجازی بستری متغیر است و برای مثال، همگام نبودن سرعت سیاستگذاری و قانونگذاری فضای مجازی با سرعت پیشرفت‌های فناورانه، منشأ بروز نابسامانی‌هایی در این فضا می‌شود که نظام پاسخگویی و مدیریتی نهادی را ناکارآمد جلوه می‌دهد.
علاوه‌براین، تداخل وظایف تصمیم‌گیران و تعدد یا تصدی‌گری بی‌ضابطه نهادهای تصمیم‌گیر و مسائلی که در تقسیم کار نهادی در دایره نهادهای حاکمیتی و ارتباط با ذینفعان مختلف و منافع آنها ازجمله بخش خصوصی و بخش عمومی وجود دارد، می‌تواند منشأ بخشی از نابسامانی‌های فضای مجازی باشد.

– گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس

این گزارش فیلترینگ را مثال می‌زند که «هرچند نهاد و سازوکار مشخصی برای فیلترینگ وجود دارد؛ اما پیچیدگی و اهمیت این موضوع، باعث ورود نهادهای دیگری در تصمیم‌گیری در این حوزه می‌شود که سردرگمی‌ها و پیچیدگی‌های آن را چندبرابر می‌کند». در نمونه‌ی دیگر، تصدی‌گری بی‌ضابطه دستگاه‌های دولتی و حاکمیتی، تولید محتوا و خدمات بومی در زیست‌بوم فضای مجازی کودک و نوجوان را دچار چالش کرده است.

طبق این بررسی موانع یا خلأهای قانونی در توسعه فضای مجازی و چالش‌های مربوط به اجرای آن‌ها، زمینه‌ساز بخش دیگری از نابسامانی‌هاست. برای نمونه موانع قانونی، جلوی توسعه محتوا و خدمات دیجیتال داخلی مرتبط با حوزه کودک و نوجوان در ارتباط با سند صیانت از کودکان و نوجوانان در فضای مجازی را گرفته است.

مرکز پژوهش‌های مجلس در بخش دیگری از این گزارش وضعیت فضای مجازی ایران را براساس شاخص‌های مختلف بررسی می‌کند؛ ازجمله نظارت بر تنظیم‌گری، ضریب نفوذ اینترنت، سرعت اینترنت، توسعه دولت الکترونیک، شکاف مهارت‌های دیجیتال، کیفیت زندگی دیجیتال و وضعیت استفاده از پیام‌رسان‌ها و رسانه‌های اجتماعی در ایران و شاخص آمادگی شبکه.

تا سال ۲۰۲۰ که شاخص نظارت بر تنظیم‌گری مبتنی بر کیفیت عملکرد تنظیم‌گری کشورها برای نسل‌های اول تا چهارم اینترنت بود، ایران امتیاز ۸۶ را در این شاخص داشت؛ اما این رده‌بندی از سال ۲۰۲۱ با تمرکز بر اینترنت نسل پنجم جدید تغییر یافت و امتیاز ایران به ۴۸/۴۶ سقوط کرد.

این گزارش با مقایسه امتیاز ایران در شاخص نظارت بر تنظیم‌گری فناوری اطلاعات و ارتباطات با امتیاز کشورهای دیگر منطقه از ضرورت تلاش برای برطرف کردن چالش‌های تنظیم‌گری کشور می‌گوید.

مرکز پژوهش‌ها می‌گوید ایران از نظر ضریب نفوذ اینترنت با چالش جدی مواجه نیست و فاصله زیادی با کشورهای منطقه ندارد؛ اما فاصله زیادی میان ضریب نفوذ اینترنت پهن‌باند ثابت و سیار در کشور به چشم می‌خورد.

براساس آمار اتحادیه بین‌المللی مخابرات، در سال ۲۰۲۲ میانگین جهانی ضریب نفوذ اینترنت پهن‌باند ثابت ۱۷/۶ درصد بوده؛ اما ایران با ۱۲/۳ درصد اشتراک پهن‌باند ثابت، از میانگین جهانی کمتر است. این در حالی است که در کشورهایی مانند امارات متحده عربی ۴۰ درصد، در عربستان ۳۷ درصد، در ترکیه ۲۲/۳ درصد، در کره ۴۵/۴ درصد و در ژاپن ۳۷/۲ درصد مشترکان اینترنت پهن‌باند ثابت آنها بیشتر از میانگین جهانی است.

این گزارش در ارتباط با شکاف زیاد در ضریب نفوذ پهن‌باند ثابت و سیار در ایران می‌‌نویسد:

در ایران توسعه شبکه فیبر نوری کشور در دست بخش خصوصی است؛ بنابراین توسعه پهن‌باند ثابت علاوه بر ملاحظات مربوط به ویژگی‌های محیطی کشور ایران، متأثر از ملاحظات اقتصادی بخش خصوصی نیز است و هرچند دولت سیزدهم بر دستیابی مردم به اینترنتی با سرعت و کیفیت مطلوب‌تر تأکید دارد و حمایت‌های مالی دولتی از توسعه آن صورت می‌گیرد؛ اما همچنان توسعه آن برای بخش خصوصی، هم منطقی و هم سودآور نیست.

مرکز پژوهش‌ها با تکیه بر منابعی مثل «اسپید تست» می‌گوید: «شاخص کیفیت اینترنت ایران در همه ابعاد وضعیت بحرانی را ندارد.» این در حالی است که به‌تازگی در مراسم رونمایی سومین گزارش کیفیت اینترنت، تهیه‌کنندگان این گزارش عنوان کردند که «اگرچه گزارش اسپیدتست مرجع و معیار افزایش سرعت نیست؛ اما نشان‌دهنده بهبود شرایط است.»

بازوی پژوهشی مجلس با مرور آمار اسپیدتست درباره سرعت اینترنت پهن‌باند و ثابت ادامه می‌دهد: «شاخص ضریب نفوذ اینترنت در کشور نشان می‌دهد سرعت اینترنت در بخش اینترنت ثابت فاصله زیادی با میانگین جهانی دارد.»

براساس آمار اسپیدتست، رتبه کشور نسبت به کشورهای دیگر پایین‌تر است و فاصله زیادی با آن‌ها دیده می‌شود. همین‌طور باید گفت که هرچند در همه کشورها سرعت اینترنت در پهن‌باند سیار بیش از پهن‌باند ثابت است، این اختلاف در ایران بیش از دو برابر است.

– گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس

توسعه دولت الکترونیک شاخص دیگری است که درادامه بررسی می‌شود. این شاخص حذف ضرورت مراجعه حضوری برای دریافت خدمات دولتی و امکان دسترسی به آن‌ها ازطریق سامانه‌ها را نشان می‌دهد. این گزارش می‌گوید که رتبه ایران در شاخص توسعه دولت الکترونیک از سال ۲۰۰۳ تاکنون روند رو به بهبودی را طی کرده و از ۱۰۷ در سال ۲۰۰۳ به رتبه ۹۱ در سال ۲۰۲۲ رسیده است.