مگاپیکسل بیشتر، عکس بهتر؟ این باور قدیمی را فراموش کنید

درگذشته، تولیدکنندگان نمی‌خواستند مردم بدانند که دوربین‌هایی با حسگر‌های کوچک‌تر از ۲/۳ اینچ می‌خرند؛ بنابراین به آن‌ها می‌گفتند دوربین 1/1.5 اینچ است. این رقم کسری در نگاه گذرا شبیه ۱ اینچ به نظر می‌رسد؛ این یک ترفند بازاریابی فوق‌العاده!

امروزه، این نوع بازی با اعداد به نفع سازندگان گوشی‌هایی است که از حسگرهای کوچک‌تر استفاده می‌کنند. مثلاً حسگر 1/1.67 اینچی یک گوشی با اندازه‌ی دقیق ۰٫۵۹ اینچ، کوچک‌تر از حسگر 1/1.33 اینچی گوشی دیگر با اندازه‌ی واقعی ۰٫۷۵ اینچ است. اما اکثر مردم با کسرها و مخصوصاً کسرهایی که با اعشار ترکیب شده‌اند، میانه‌ی خوبی ندارند و در نگاه گذرا، متوجه این تفاوت نمی‌شوند.

عملکرد دوربین گوشی هوشمند فقط به تعداد مگاپیکسل‌ها یا اندازه‌ی حسگر محدود نمی‌شود؛ کیفیت لنز و اندازه‌ی دیافراگم دو عامل بسیار مهم دیگر هستند که تاثیر چشمگیری بر کیفیت عکس‌ها می‌گذارند.

• کیفیت لنز: لنز وظیفه دارد نور را به‌درستی روی حسگر متمرکز کند. لنزهایی با کیفیت بالاتر می‌توانند نور را دقیق‌تر عبور دهند و باعث کاهش اعوجاج (مثل خمیدگی یا تغییر شکل در لبه‌های تصویر) و خطاهای نوری (مثل هاله‌های نوری یا لکه‌های ناخواسته) شوند. بنابراین، لنزِ بهتر می‌تواند وضوح و دقت رنگ‌های تصویر را افزایش دهد.
• دیافراگم: دیافراگم مانند یک روزنه در لنز، میزان نورِ رسیده به حسگر را کنترل می‌کند و آن را با عدد /f (مانند f/1.8 یا f/2.2) نشان می‌دهیم. هرچه این عدد کوچکتر باشد، دیافراگم بزرگتر است و نور بیشتری به حسگر برخورد می‌کند. این موضوع در شرایط نوری ضعیف، مثل شب یا محیط‌های تاریک، اهمیت زیادی دارد.

اگر دوربین گوشی، تعداد پیکسل بالایی داشته باشد (مثلا ۱۰۸ مگاپیکسل)، اما حسگر کوچکی داشته یا دیافراگم آن خیلی باریک باشد (مثل f/2.2)، در شرایط نوری کم ممکن است نتواند به‌خوبی عمل کند. در این حالت، چون نور کافی به حسگر نمی‌رسد، تصاویر احتمالا تار و پر از نویز ثبت می‌شوند.

در عکاسی با گوشی‌های هوشمند، نرم‌افزار به اندازه‌ی سخت‌افزار اهمیت دارد. با دوربین گوشی، تصویری خام از منظره‌ی موردعلاقه‌ی خود می‌گیریم و بعد نرم‌افزار پردازش تصویر وارد عمل می‌شود و پس از پردازشِ عکس ثبت‌شده، فایل JPEG را به ما نشان می‌دهد. گوشی‌های هوشمند امروزی برای بهبود عکس‌ها به‌شدت به الگوریتم‌های پردازش تصویر وابسته‌اند. این الگوریتم‌ها موارد مختلفی مانند کاهش نویز، پردازش HDR و تصحیح رنگ را روی عکس‌های ثبت‌شده انجام می‌دهند.

اگر برایتان سوال شده که چرا تصاویر ثبت‌شده با گوشی‌های پیکسل، سامسونگ و اپل که مگاپیکسل کمتری از بسیاری از مدل‌های دیگر دارند، باکیفیت‌تر به نظر می‌رسند، به‌خاطر الگوریتم‌های پردازش تصویری است که روی عکس‌های خام اعمال می‌شود و با بهبود مواردی چون HDR، نوردهی، رفع تاری، کاهش نویز و تصحیح تعادل رنگ سفید، کیفیت نهایی عکس را بالا می‌برد.

دوربین اصلی گلکسی S23 اولترا با حسگر ۲۰۰ مگاپیکسلی و ابعاد 1/1.3 اینچی‌، تنها ۴ درصد از ماژول ۱۰۸ مگاپیکسلی گلکسی S22 اولترا بزرگ‌تر است؛ به‌عبارت دیگر، اگرچه تعداد مگاپیکسل حدودا ۴۷درصد افزایش یافته، اما افزایش ابعاد حسگر تقریبا ناچیز است و اختلاف کیفیت عکس‌ها هم در همان حد چند درصد به چشم می‌آید.

مثال کیک‌های داخل کشو را به‌یاد بیاورید. این حالت، مشابه زمانی است که اندازه‌ی کشو تغییر نکرده، اما تعداد کیک‌های داخل آن بیشتر و درنتیجه اندازه‌ی آن‌ها (اندازه‌ی پیکسل‌ها) کوچک‌تر شده است. البته کیک‌های کوچک‌تر به معنای کاهش کیفیت آن‌ها نیست و سامسونگ بیش‌از هرچیز با افزایش تعداد پیکسل‌ها قصد داشته است از طریق تجمیع پیکسل‌های بیشتر، به پیکسل‌های شفاف‌تر و پرجزئیات‌تری دست یابد.

افزایش تعداد پیکسل‌ها در دوربین Galaxy S23 Ultra یک پیشرفت قابل‌توجه است و می‌تواند به بهبود کیفیت عکس‌ها در برخی شرایط کمک کند. اما این به معنای برتری مطلق این گوشی نسبت‌به مدل قبلی نیست. عوامل دیگری مانند پردازنده‌ی تصویر، لنزها، نرم‌افزار دوربین و شرایط نوردهی نیز در کیفیت نهایی عکس‌ها نقش مهمی دارند. رنگ‌های تصاویر گرفته شده با گلکسی S23 اولترا در نور کافی، دقیق‌تر و طبیعی‌تر از نسل قبلی است و کنترل نویز و مدیریت نواحی روشن بهبود یافته است.