جراحی نجات‌بخش: مورچه‌ها برای درمان هم‌لانه‌ای‌های زخمی دست به قطع عضو می‌زنند

مورچه‌های نجار فلوریدا با قطع عضو و تمیز کردن زخم، جان هم‌لانه‌‌ای‌های خود را به روشی جالب و منحصربه‌فرد در بین حیوانات نجات می‌دهند.

طبق مطالعه‌ای که نشریه Current Biology منتشر شده است، مورچه‌های نجار فلوریدا (Camponotus floridanus) با استفاده از روش‌های تمیز کردن زخم و قطع عضو، به درمان و نجات هم‌لانه‌‌ای‌های زخمی خود می‌پردازند. این رفتار منحصر به فرد در قلمرو حیوانات مشاهده شده و نشان‌دهنده سطح بالایی از همکاری و تشخیص دقیق در این مورچه‌ها است.

مورچه‌های فلوریدا روش‌های پیشرفته‌ای برای نجات هم‌لانه‌ای‌های خود دارند

محققان دریافتند که مورچه‌ها بسته به نوع جراحت، از دو روش درمانی استفاده می‌کنند: تمیز کردن زخم با دهان و یا تمیز کردن و سپس قطع کامل عضو.

در این مطالعه، دو نوع جراحت پا بررسی شد. : بریدگی‌های روی فمور و بریدگی‌های روی تیبیا. در موارد جراحت فمور، پس از تمیز کردن اولیه، مورچه‌ها پای آسیب دیده را قطع می‌کردند. اما در موارد جراحت تیبیا، تنها به تمیز کردن زخم اکتفا می‌کردند. این اقدامات به طور قابل توجهی شانس بقا مورچه‌های زخمی را افزایش می‌داد.

«اریک فرانک»، بوم‌شناس رفتاری از دانشگاه وورتسبورگ و نویسنده اول مقاله توضیح می‌دهد: «وقتی در مورد رفتار قطع عضو صحبت می‌کنیم، این تنها موردی است که در آن یک قطع عضو پیچیده و سیستماتیک توسط عضو دیگری از همان گونه در قلمرو حیوانات انجام می‌شود.»

مراقبت از زخم در میان مورچه‌ها پدیده‌ای کاملاً جدید نیست. در مقاله‌ای که در سال 2023 منتشر شد، مشخص شد که گروه دیگری از مورچه‌ها (Megaponera analis)، از یک غده خاص برای ضدعفونی کردن زخم‌ها با ترکیبات ضد میکروبی استفاده می‌کنند که از عفونت جلوگیری کنند.

آنچه مورچه‌های نجار فلوریدا (Camponotus floridanus) را متمایز می‌کند این است که چون چنین غده‌ای ندارند، به نظر می‌رسد فقط از روش‌های مکانیکی برای درمان هم‌لانه‌‌ای های خود استفاده می‌کنند. مورچه‌ها یا زخم را تمیز می‌کردند یا پس از تمیز کردن، پا را به‌طور کامل قطع می‌کردند. برای انتخاب اینکه کدام راه را انتخاب کنند، مورچه‌ها به نظر می‌رسد نوع جراحت را ارزیابی کرده و براساس آن بهترین روش درمان را تعیین می‌کنند.

با توجه به طبیعت پیچیده این رفتارها، فکر منطقی بعدی این است که چگونه این مورچه‌ها قادر به چنین مراقبت دقیقی هستند. کلر می‌گوید: «این رفتاری واقعاً ذاتی است. رفتار مورچه‌ها براساس سن تغییر می‌کند.»

اکنون تیم آزمایشگاهی در حال انجام آزمایش‌های مشابه در گونه‌های دیگر Camponotus است تا ببینند این رفتار چقدر در بین بقیه گونه‌ها شایع است.