تصاویری از سواری دادن کروکودیل پدر به نوزادهایش در رودخانه هند
دریتمن موکرجی عکاس حیات وحشی است که همواره در جست‌وجوی صحنه‌هایی از حیات وحش در خطر انقراض است که تا به حال دیده نشده‌اند. هدف او زمانی محقق شد که با منظره غیرعادی تمساح پوزه‌باریک گنگی (تمساح بومی هند) که از گروه بزرگی از بچه‌هایش محافظت می‌کرد، مواجه شد. موکرجی می‌گوید:
ابتدا تأکید می‌کنم که من یک هنرمند نیستم. هنرمند روی حیات وحش کار می‌کند تا یک جاه‌طلبی هنری یا هدف هنری را برآورده کند؛ اما من از آن برای رسیدن به هدف علمی خود یعنی حفاظت استفاده می‌کنم.
در راه پیدا کردن تمساح پوزه‌باریک گنگی، این عکاس که ۲۵ سال در این زمینه کار کرده و معمولاً در هر سال ۳۰۰ روز بیرون است، به پناهگاه ملی چمبال هند سفر کرده بود. مأموریت این بود که موکرجه تصاویری از گریال بسیار در خطر انقراض را که تمرکز بیشینه جمعیت آن‌ها در رودخانه چمبال قرار دارد، ثبت کند. موکرجی هفته‌ها در حال گشت‌زنی بود که یک روز صبح با این صحنه رو‌به‌رو شد.
او می‌گوید که این فرصت عکاسی نتیجه شانس محض نبود، بلکه به‌خاطر ارتباط خوب او با کارشناسان آن منطقه بود.
من یک شبکه محلی بسیار خوب دارم. من مدام از مردم محلی، دانشمندان، طبیعت‌شناسان و مقامات بخش جنگل، اطلاعات دریافت می‌کنم. این اولین سفرم به آن منطقه نبود، بلکه چندین بار به آن منطقه سفر کرده بودم.
این گریال یک نر بالغ و کاملاً شناخته‌شده برای مقامات جنگل بود که با ۸-۷ ماده جفت شده بود. بچه‌هایی که در پشت او می‌بینید، حاصل جفت‌گیری با چندین ماده هستند.
کروکودیل‌ها بچه‌هایشان را در دهانشان حمل می‌کنند، اما گریال پوزه بسیار باریکی دارد که این امر را غیرممکن می‌کند؛ از‌این‌رو بچه‌ها باید به سر و پشت والد بچسبند تا محافظت شوند و ارتباط نزدیکی با او برقرار کنند.
موکرجی خوشحال است که عکس پدر گریال در حال انجام وظیفه پدری‌اش برای مراقبت از خانواده، باعث ایجاد ارتباط عاطفی با بینندگان شده است. او معتقد است این نوع قرار گرفتن درمعرض دید مردم و حمایت آن‌ها برای بازگرداندن یک گونه نزدیک به انقراض ضروری است.
تصویری از موکرجی کنار یک کروکودیل آمریکایی
