اختلاف‌ دانشمندان بر سر تصویر سیاهچاله مرکز کهکشان راه شیری

مدیران تلسکوپ ایونت هورایزن با بیان این که در پژوهش تیم تحقیقاتی ماکوتو میوشی در ژاپن، چندین اشتباه فاحش وجود دارد اعلام کردند که این تیم تحقیقاتی، در پردازش خود از تصویر مذکور، تغییرپذیری سیاهچاله را نادیده گرفته و اشتباهاتی در محاسبه داشته است.

پژوهش اخیر دانشمندان ژاپنی که به تازگی در مجله “اطلاعیه‌های ماهانه انجمن نجوم سلطنتی” (MNRAS) منتشر شده، با ذکر دلایلی اعلام کرده بود که تصویر تاریخی و مشهور از سیاهچاله کلان‌جرم واقع در مرکز کهشان راه شیری در فاصله ۲۷ هزار سال نوری از ما، “اشتباه بوده است.”

این تیم تحقیقاتی در مقاله خود گفته بود که دانشمندان تلسکوپ “ایونت هورایزن” به دلیل آن که از روش‌های معمول و رایج برای تحلیل داده‌های مشاهداتی، استفاده نکرده‌‌اند به آن تصویر حلقه‌ای‌‌شکل مشهور رسیده‌اند.

به گفته آن‌ها، در صورتی که از روش‌های رایج برای تهیه تصویر از سیاهچاله استفاده شود، در خواهیم یافت که این سیاهچاله، تصویری کشیده‌تر دارد و دیسکی از ماده که با سرعت بسیار زیاد به دور سیاهچاله می‌گردد شکلی متفاوت دارد.

مدیران تلسکوپ ایونت هورایزن در جوابیه خود با رد این ادعا که روش آن‌ها برای محاسبه تصویر، “آزمایش نشده و همچنین قابل تایید نیست” گفتند که این روش تصویرسازی، پیش از این نیز برای ثبت تصویر سیاهچاله M87 به کار رفته و صحت آن تایید شده بود.

تیم تلسکوپ ایونت هورایزن همچنین این ادعا را که داده‌های خام این تصویر منتشر نشده‌اند رد کرد و افزود که داده‌های مربوط به این سیاهچاله، از سال ۲۰۲۲ به صورت آنلاین در دسترس بوده‌اند.

سیاهچاله‌ها به خودی خود قابل مشاهده نیستند و ما تنها می‌توانیم نشانه‌های وجود آن‌ها (از جمله پرتو ایکس یا گاما یا امواج رادیویی) را دریافت و آشکارسازی کنیم. با این همه، این‌ مشاهدات تنها دلایل ما مبنی بر وجود سیاهچاله در ناحیه‌ای مشخص از کیهان نیستند.

دانشمندان از سال‌ها پیش، توده‌های گازی یا ستارگانی را که به دور مرکز کهکشان راه شیری در گردش‌اند مورد بررسی قرار داده‌اند و از مدار حرکت آنها دریافته‌اند که در آنجا باید جرمی متراکم برابر با حدود ۴ میلیون برابر جرم خورشید وجود داشته باشد.

دانشمندان همچنین پیش از این، از مدار حرکت ستاره‌ای به نام S2، وجود سیاهچاله عظیم در مرکز کهکشان ما را نتیجه گرفته بودند. این ستاره حدودا هر ۱۶ سال یکبار به دور مرکز کهکشان راه شیری می‌گردد و در نزدیک‌ترین حالت مدارش، به فاصله ۲۰ میلیارد کیلومتری سیاهچاله رسیده و با سرعت بیش از ۲۵ میلیون کیلومتر بر ساعت به مسیر خود ادامه می‌دهد.

به گمان کیهان‌شناسان، برای توجیه مدار این ستاره هیچ توضیحی غیر از این نمی‌تواند وجود داشته باشد که در مرکز کهکشان راه شیری، یک سیاهچاله کلان‌جرم وجود دارد.

افزون بر این، دانشمندان می‌گویند که سیاهچاله مرکز کهکشان راه شیری یک سیاهچاله کلان‌جرم یعنی بسیار عظیم در قلب راه شیری است اما در واقع تنها سیاهچاله موجود در کهکشان ما نیست. تصور می‌شود که در کهکشان ما دست‌کم بیش از یکصد میلیون سیاهچاله کوچک نیز وجود داشته باشد.