عمومی

آشفتگی در بازار USBها؛ از نام‌گذاری‌های پیچیده تا کابل‌های بدون مشخصات

آشفتگی در بازار USBها؛ از نام‌گذاری‌های پیچیده تا کابل‌های بدون مشخصات

چهار پروتکل اصلی که درگاه و کابل USB-C می‌تواند از آن‌ها پشتیبانی کند (و هر کدام از آن‌ها شامل پروتکل‌های مخصوص به‌ خود هستند)، عبارت‌اند از:

  • یواس‌بی
  • تاندربولت
  • حالت جایگزین دیسپلی‌پورت (DisplayPort Alt Mode)
  • یو‌اس‌بی پاور دلیوری (USB Power Delivery)

تاندربولت و USB عمدتاً بر انتقال داده متمرکز هستند و در انتقال اطلاعات با سرعت بالا، عملکرد فوق‌العاده‌ای دارند؛ البته عملکرد تاندربولت از USB بهتر است، چون علاوه بر انتقال سریع اطلاعات، از پاور دلیوری پشتیبانی می‌کند و از قابلیت‌های دیگری همچون اتصال چند نمایشگر به یک پورت و حتی کارت گرافیک اکسترنال به لپ‌تاپ بهره می‌برد.

حالت جایگزین دیسپلی‌پورت و یو‌اس‌بی پاور دلیوری نیز به‌ترتیب امکان انتقال تصویر و برق با توان بالا را از طریق USB-C فراهم می‌کنند.

اگر این توضیحات برایتان گیج‌کننده است، تنها نیستید؛ بیشتر کاربران عادی می‌دانند که با استفاده از USB-C می‌توان داده‌ انتقال داد و برق‌ مانیتور‌های خارجی و شارژ دستگاه‌ها را تأمین کرد؛ اما کمتر کاربری می‌داند که یک دستگاه یا کابل USB-C تنها قادر به پشتیبانی از یک یا دو مورد از این قابلیت‌ها، آن‌ هم با سرعت‌ و ویژگی‌های مختلف است. به‌علاوه، سیستم نام‌گذاری USB به‌قدری پیچیده و دشوار است که یادگیری آن‌ اصلاً کار آسانی نیست.

تولیدکنندگان توجه خاصی به نام‌گذاری درگاه‌های USB-C ندارند

از سوی دیگر، تولیدکنندگان هم توجه خاصی به نام‌گذاری درگاه‌های USB-C ندارند؛ اگر به بررسی لپ‌تاپ‌های lastech نگاهی بیندازید، متوجه خواهید شد که پورت‌های USB-C آن‌ها از مشخصات متفاوتی بهره می‌برند. با این وضعیت وقتی لوازم جانبی کاربران فقط می‌تواند به یکی از پورت‌های لپ‌تاپ وصل شود، درحالی‌که ظاهر کاملاً مشابهی دارند، آن‌ها چطور می‌توانند سر از کار USB-C در بیاورند؟

نام‌گذاری سخت و غیرمعمول USB-C

خوره‌های فناوری به‌خوبی با نام‌گذاری فاجعه‌بار برخی از محصولات این صنعت آشنا هستند؛ از مانیتور گرفته تا پردازنده‌ها و حتی هدفون‌ها! اما انجمن پیاده‌سازان استانداردهای یو‌اس‌بی (USB Implementers Forum) کاری کرده است که تمام نام‌گذاری‌های بد محصولات دیگر در مقایسه با USB-ها خیلی هم عالی به نظر برسند!

بیش از یک دهه است که نام‌گذاری USB با چالش دست‌به‌گریبان است. مشکلات اصلی از سال ۲۰۱۳ و با معرفی 1.USB 3 شروع شد. سازمان USB IF دو نسخه از 1.USB 3 را عرضه کرد: Gen 1 و Gen 2. سرعت انتقال اطلاعات در USB 3.1 Gen 1 برابر با ۵ گیگابیت‌برثانیه بود، اما در USB 3.1 Gen 2 این سرعت با افزایش دو برابری، به ۱۰ گیگابیت‌برثانیه رسید.

در سال ۲۰۱۷ اوضاع از این هم آشفته‌تر شد؛ در این سال، USB 3.2 معرفی شد که شامل USB 3.2 Gen 1 (که درواقع همان USB 3.1 Gen 1 بود)، USB 3.2 Gen 2 (که همان USB 3.1 Gen 2 جدید بود) و USB 3.2 Gen 2×2 می‌شد؛ تنها تغییر واقعی در مشخصات فقط در USB 3.2 Gen 2×2 اتفاق افتاد، چون سرعت انتقال داده‌ی ۲۰گیگابیت‌برثانیه را به ارمغان آورد.

منبع : زومیت
مجله خبری lastech

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا